Niet gecategoriseerd

Ik had een eigen zaak en leidde een actief leven

Gea Schepers was nog maar 48 jaar toen ze in 2012 getroffen werd door een herseninfarct. Als gevolg van haar blijvende hersenletsel hield ze er onder meer hevige vermoeidheid, verminderde kracht en verminderd zicht aan over. Ook is ze emotioneler dan voorheen en moest ze haar zelfvertrouwen terugwinnen. De veranderingen in haar leven die door het herseninfarct zijn ontstaan vindt Gea soms nog moeilijk te accepteren. Gelukkig heeft ze veel steun aan de behandeling van Hersenz. Hierdoor leert ze steeds beter accepteren dat niet alles meer gaat zoals vroeger en ook kan ze haar grenzen beter aangeven. 

Ik had een eigen zaak en leidde een actief leven
“Zestig tot zeventig uur per week werken was voor mij normaal. Ik werkte lange tijd als vertegenwoordiger in snoepgoed waardoor ik stad en land afreed. Sinds 2009 had ik een eigen winkel in ouderwets snoepgoed, 'Oma's winkeltje'. De winkel was mijn lust en mijn leven. Ik werkte veel, maar deed het met ontzettend veel plezier.”

De hond had het door en maakte mijn man wakker
“Na een gewone werkdag werd ik 's nachts wakker met een vreemd gevoel. Ik kon niet meer in slaap komen dus ben naar beneden gegaan. Onze hond Kay werd ook wakker en week niet van mijn zijde. Hij had door dat er iets met me aan de hand was. Ik ben weer terug naar bed gegaan en vlak daarna heeft Kay mijn man wakker gemaakt. Ik werd wakker in het ziekenhuis. Dat vond ik heel erg eng want ik was niet meer in staat om te praten en kon me niet herinneren waarom ik daar lag. Mijn zicht was beperkt en mijn arm verlamd. Daar hoorde ik dat ik een herseninfarct had gehad.”

De eerste keer dat ik weer ging zwemmen wist ik niet meer hoe het moest
“In het ziekenhuis en ook tijdens de intensieve revalidatie daarna moest ik alles opnieuw leren.”
Gea werkt hard aan haar herstel in een revalidatiecentrum. Vooral het zwemmen doet haar goed en zorgt ervoor dat ze langzaamaan weer vertrouwen krijgt in haar lichaam. 

“De eerste keer dat ik weer ging zwemmen wist ik niet meer hoe het moest. Ik had het gevoel te verdrinken.” Gea zet door en krijgt het zwemmen weer onder de knie. Ook kan ze, na vier maanden in een rolstoel te hebben gezeten, weer een beetje lopen en krijgt ze haar spraak langzamerhand weer terug. Wel is ze nog sneller vermoeid en gaat lopen nog moeizamer, waardoor ze een scootmobiel nodig heeft. Ook merkt ze dat het herseninfarct haar geheugen heeft aangetast. 

Tijdens het revalidatieproces komt ook het besef dat een terugkeer naar haar eigen winkel niet meer mogelijk is. Gea en haar man besluiten met pijn in hun hart de zaak te verkopen. Naast het missen van het werken in de winkel, brengt dit ook financiële zorgen met zich mee.

Leren grenzen aangeven en energie verdelen
“Van het ene op het andere moment kun je niet meer hetzelfde als voorheen. Je leven is totaal veranderd. Dat is moeilijk.” Via GGZ horen Gea en haar man over de behandeling van Hersenz. Ze wonen een informatieavond bij en hebben sterk het gevoel met deze behandeling een stap verder te kunnen.

Hersenz helpt Gea en haar man bij het leren accepteren van een nieuw leven. Ook leert Gea haar grenzen aangeven en haar energie te verdelen. 

“Ik ben nu twee jaar bezig met Hersenz en heb inmiddels alle modules doorlopen. De begeleiding is erg prettig en ook het delen van ervaringen in een groep met lotgenoten geeft me veel steun. Het is een groep die uit verschillende mensen bestaat met allemaal een ander verhaal. Het klikt erg goed want je maakt zo veel mee samen. Inmiddels zijn we klaar met alle modules maar we spreken zo nu en dan nog met elkaar af om bij te praten. Ook houd ik nog contact met iemand uit de groep via de online omgeving van Hersenz.”

Ik heb weer veel dingen gevonden om van te genieten
“Mijn leven is totaal veranderd sinds het herseninfarct. Toch heb ik weer veel dingen gevonden waarvan ik geniet. Dagelijks maak ik een mooie tocht door het bos met een vriendin en mijn hond. Ik ben gek op de puzzels van Jan van Haasteren én ik sta jaarlijks met vrienden op de kerstmarkt in Wezup waar ik, net als vroeger, snoepgoed verkoop. Ik kijk er nu al naar uit!”